43 lines
4.3 KiB
JSON
43 lines
4.3 KiB
JSON
{
|
||
"nom": "Famille Arfaoui",
|
||
"description": "La famille Arfaoui a commencé l’instruction en famille en 2022.",
|
||
"parents": [
|
||
{
|
||
"nom": "Jalil Arfaoui",
|
||
"age": "42 ans",
|
||
"activité": "Ingénieur informaticien",
|
||
"nationalité": "Français",
|
||
"langues": "français, anglais et arabe"
|
||
},
|
||
{
|
||
"nom": "Karène Arfaoui",
|
||
"age": "38 ans",
|
||
"activité": "Commerçante et consultante en communication",
|
||
"nationalité": "Française",
|
||
"langues": "français et anglais"
|
||
}
|
||
],
|
||
"enfants": [
|
||
{
|
||
"nom": "Jade",
|
||
"age": "8 ans",
|
||
"ief": "École publique, puis Montessori, puis IEF depuis 2021",
|
||
"activites": "Fanni, quod mihi tantum tribui",
|
||
"autorisation": "Accordée de «plein droit»",
|
||
"controle": "Positif",
|
||
"presentation": "Jade bla bla Tu autem, Fanni, quod mihi tantum tribui dicis quantum ego nec adgnosco nec postulo, facis amice; sed, ut mihi videris, non recte iudicas de Catone; aut enim nemo, quod quidem magis credo, aut si quisquam, ille sapiens fuit. Quo modo, ut alia omittam, mortem filii tulit! memineram Paulum, videram Galum, sed hi in pueris, Cato in perfecto et spectato viro.",
|
||
"citation": "Une petite citation"
|
||
},
|
||
{
|
||
"nom": "Nora",
|
||
"age": "6 ans",
|
||
"ief": "École publique, puis Montessori, puis établissement privé catholique, puis IEF depuis 2022",
|
||
"activites": "Fanni, quod mihi tantum tribui",
|
||
"autorisation": "Refusée (motif 4)",
|
||
"presentation": "Nora bla bla Tu autem, Fanni, quod mihi tantum tribui dicis quantum ego nec adgnosco nec postulo, facis amice; sed, ut mihi videris, non recte iudicas de Catone; aut enim nemo, quod quidem magis credo, aut si quisquam, ille sapiens fuit. Quo modo, ut alia omittam, mortem filii tulit! memineram Paulum, videram Galum, sed hi in pueris, Cato in perfecto et spectato viro.",
|
||
"citation": "Une petite citation"
|
||
}
|
||
],
|
||
"pedagogie": "Nous avons choisi bla bla Tu autem, Fanni, quod mihi tantum tribui dicis quantum ego nec adgnosco nec postulo, facis amice; sed, ut mihi videris, non recte iudicas de Catone; aut enim nemo, quod quidem magis credo, aut si quisquam, ille sapiens fuit. Quo modo, ut alia omittam, mortem filii tulit! memineram Paulum, videram Galum, sed hi in pueris, Cato in perfecto et spectato viro.\n\n\n\nHaec igitur prima lex amicitiae sanciatur, ut ab amicis honesta petamus, amicorum causa honesta faciamus, ne exspectemus quidem, dum rogemur; studium semper adsit, cunctatio absit; consilium vero dare audeamus libere. Plurimum in amicitia amicorum bene suadentium valeat auctoritas, eaque et adhibeatur ad monendum non modo aperte sed etiam acriter, si res postulabit, et adhibitae pareatur.\n\nEquitis Romani autem esse filium criminis loco poni ab accusatoribus neque his iudicantibus oportuit neque defendentibus nobis. Nam quod de pietate dixistis, est quidem ista nostra existimatio, sed iudicium certe parentis; quid nos opinemur, audietis ex iuratis; quid parentes sentiant, lacrimae matris incredibilisque maeror, squalor patris et haec praesens maestitia, quam cernitis, luctusque declarat.\n\nOmitto iuris dictionem in libera civitate contra leges senatusque consulta; caedes relinquo; libidines praetereo, quarum acerbissimum extat indicium et ad insignem memoriam turpitudinis et paene ad iustum odium imperii nostri, quod constat nobilissimas virgines se in puteos abiecisse et morte voluntaria necessariam turpitudinem depulisse. Nec haec idcirco omitto, quod non gravissima sint, sed quia nunc sine teste dico.\n\nUt enim quisque sibi plurimum confidit et ut quisque maxime virtute et sapientia sic munitus est, ut nullo egeat suaque omnia in se ipso posita iudicet, ita in amicitiis expetendis colendisque maxime excellit. Quid enim? Africanus indigens mei? Minime hercule! ac ne ego quidem illius; sed ego admiratione quadam virtutis eius, ille vicissim opinione fortasse non nulla, quam de meis moribus habebat, me dilexit; auxit benevolentiam consuetudo. Sed quamquam utilitates multae et magnae consecutae sunt, non sunt tamen ab earum spe causae diligendi profectae.\n\nIllud tamen clausos vehementer angebat quod captis navigiis, quae frumenta vehebant per flumen, Isauri quidem alimentorum copiis adfluebant, ipsi vero solitarum rerum cibos iam consumendo inediae propinquantis aerumnas exitialis horrebant.\n\n"
|
||
}
|